Pies na emigracji

Nadeszły wakacje,a co się z nimi wiąże także nadeszło mnóstwo planów, które przez te dwa miesiące mam zamiar wprowadzić w życie . 1.Lęki i strachy - PRECZ Ostatnio przechodzę z Cziką ciężki czas, około 1,5 miesiąca temu napadło na nas kilka agresywnych psów bez opiekunów oczywiście. Mam taką zasadę,że wolę aby pies atakował mnie niż małą Czi, która tak naprawdę nie umie walczyć. Skutkiem tego była mała ranka na nodze,bo psiur mnie chapsnął no ale to nieważne. Najbardziej ucierpiała psychika beaglaka ... Z odważnego,pewnego siebie wręcz nieustraszonego psa stała się przestraszonym,lękliwym,rozkojarzonym łacaitkiem. Cały czas z tym walczę . Raz jest lepiej raz gorzej i wiem,że nie będzie łatwo z tego wyjść. Jej strach doprowadził do tego,że wystarczy wdepnięcie w szeleszczący worek a ogon od razu idzie w dół. Prawie codziennie chodzę z nią na ulicę na której jeszcze wcześniej zaatakowały nas 3 całkiem spore kundle i tam walczymy z panicznym lękiem. Czika zapiera się ,zaczyna ziać , og

Długo nas tu nie było ,a tak wiele się działo! Wraz z Ozgardem i jego stadem pod koniec maja wyruszyliśmy nad morze. Wyjazd uważam za najbardziej udany w całym Czikowym życiu. Zachowanie idealne, byłam bardzo mile zaskoczona . Praktycznie cały czas podczas spacerów na plaży była spuszczona . Odwołanie prawie idealne ,czasami nos silniejszy . Podczas pobytu w restauracjach grzecznie siedziała przy stole ,nie szczekała ,nie jęczała. Nie sprawiała żadnych problemów pomijając kilka spięć z Ozgardem w hotelu . Podczas spacerów po plaży nie reagowała na przechodzące psy nawet gdy była bez smyczy. Jedyne nad czym musimy popracować to spokojne zostawanie na chwilę z innym członkiem stada gdy ja odchodzę, niestety nawet chwilowa moja nieobecność sprawia,że Czika zaczyna szczekać,wyć i robić żabie skoki  :P Ubolewam nad tym,że nie mieszkamy nad morzem ... Widok szczęśliwego plażującego beagle bez smyczy - bezcenny . Jednym słowem wyjazd był bardzo udany ,jestem dumna z zachowania Czi! O