Postępy

No to zacznę od najlepszego punktu tego posta , mianowicie Czi ogarnęła w 100% ... no dobra tak w 98 swój beaglowy móżdżek i zaczęła pięknie pracować . Dzisiejszy trening (niestety brak zdjęć) polegał na ogólnym prześmiganiu wszystkich komend i to tak całkiem spontanicznie ,bo póki co nie chciałam robić wszystkiego naraz ,ale skoro beaglica tak cudownie się rozkręciła no po prostu musiałam wycisnąć z niej co się da. Mam nadzieję ,że zaowocuje to kolejną super pracą,a nie niechęciom do działania . Zobaczymy.
Na początku ćwiczyłyśmy trochę na smyczy , kontakt , luźna smycz , ładne równanie i dostawianie . No i pyknęło! Kilka rundek , jest dobrze! No więc trochę mnie poniosło (sama się sobie dziwię) i odpięłam karabińczyk ,smycz odłożona no a żeby było ciekawiej znajdowałyśmy się obok Miejskiego Ośrodka Kultury , gdzie zaczęło się robić dosyć tłoczno . No ale dobry socjal nie jest zły! I szczerze powiedziawszy bez smyczy szło jej jeszcze lepiej! Zdecydowanie lepszy kontakt, dostawianie się niestety do dopracowania - dalej męczymy bliższy siad przy nodze- ale chodzenia na kontakcie blisko nogi miodzio! Jednakże żeby nie było tak kolorowo - Czi po pewnych czasie treningu - chodzenie przy nodze - zaczyna wyć , wymuszając smaka . Oczywiście go nie dostaje no ale to trochę utrudnia pracę . Zaczęłam nagradzać ją szybciej zanim zacznie ujadać ,a gdy nie zdążę uspokajam i nagroda . Zobaczymy co z tego wyjdzie . Beaglowa szczekliwa natura :P

Upiekliśmy marchekowo-serowo-szynkowo-jabłkowe smaki!

Miniony weekend spędziłyśmy bardzo aktywnie , jak zawsze zresztą . Oczywiście nie obyło się bez towarzystwa Wiktorii i Ozgarda . Długi spacer zaliczony , hasanie po podwórku , zabawa no i ćwiczenia na trampolinie . Nie ma to jak spontanicznie załadować psy na trampolinę po czym okazuje się ,że dla nich to świetna frajda . Filmików jest mnóstwo ,niestety wszystkie jeszcze nieposkładane . Zauważyłam ,że podczas ćwiczeń na tejże skoczni Czi genialnie ćwiczy wszystkie partie swoich mięśni co jest u niej bardzo widoczne podczas balansowania i skakania na miękkiej powierzchni . Bardzo zadowolone i przede wszystkim zmęczone pojechałyśmy do domu!
Wracając do naszych sukcesów ,jestem przeogromnie dumna z beaglicy jeżeli chodzi o tropienie . Dziecko PRZEfantasycznie idzie po śladzie , już dawno tak nie tropiła . Szybko rozróżnia konkretny trop ,podejmuje i prowadzi do samego końca / zatrzymania komendą . Filmik także w przygotowaniu .

Oby nasza dobra passa trwała jak najdłużej . Majówkę spędzimy w psio-ludzkim gronie na Opolskim OBILandzie ,gdzie spotkamy się z Joanną i Majlem , nie możemy się doczekać! Tam dopracujemy nasze dotychczasowe umiejętności i mam nadzieję dowiemy się czegoś nowego ,a także dostaniemy kopa  
motywacyjnego!

Tak wygląda Czi po tropieniu ...

Pozdrawiamy!